wtorek, 19 października 2010

dosyć mam już czekania





jestem już chora od wszystkiego, od wszystkich brudnych rąk które mnie dotykają, kiedy zwierzęco łaknę czystej, nieskalanej miłości a oni się śmieją i mi mówią: "to do ciebie nie pasuje, zdejmij swój czarny golf i pokaż co potrafisz malutka."

Ty wiesz, że niedługo umrę.


Sól w nasze rany, cały wagon soli
By nie powiedział kto, że go nie boli

Piach w nasze oczy, cały Synaj piasku
By nie powiedział kto, że widzi jasno

Głód w nasze trzewia, suche kromki głodu
By nie powiedział kto, że nie wie, co głód

But w nasze krocza, kopniaków choć tysiąc
By nie powiedział kto, że spłodziłby co

Knut w nasze głowy, sto pałek umyślnych
By nie powiedział kto, że sobie myśli

Strach w nasze serca, tyle grozy gęstej
By nie powiedział kto, że nie zna lęku

I salwę w płuca czy też sznur na szyję
By nie powiedział kto, że jeszcze żyje